มาที่ไรแล้วคิดถึง

ชิงช้า

ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กแห่งนี้ หนูก็จำไม่ได้ว่าก่อตั้งเมื่อได เเต่หนูเห็นมาตั้งเเต่สมัยเด็กๆเเล้วค่ะ ที่ตรงนี้หนูชอบมาเล่นชิงช้ากับน้องมากค่ะ โตเเล้วเเต่อยากเล่น ฮ่าๆๆ วันไหนที่หนูมาเล่น หนูมักจะนึกถึงสมัยหนูยังประมาณ 3-4 ขวบได้ ตอนที่เข้าเรียนอยู่ที่นี้มากเลยค่ะ ได้นึกไปถึงตอนเราเด็กๆ เล่นกับเพื่อนๆมันมีความสุขมากเลยค่ะ  อีกอย่างคุณครูให้นอนตอนบ่ายโมงไม่ยอมนอน อยากเขียน ก ถึง ฮ แต่พอโตมายังอิจฉาตอนเด็กๆเลย แต่ก็ว่าน่ะค่ะชีวิตเราก็ต้องโตไปเรื่อยๆ เรียนให้สูงเพื่อนจะมีงานดีๆทำ แฮะๆ แต่ก็ยังอิจฉาตอนเด็กจัง พ่อ แม่เอาใจด้วย ฮ่าๆ  หนูมาที่เเห่งนี้ เเล้วเห็นอะไรที่เคยเล่นกับเพื่อนตอนเด็กๆ แล้วยิ่งคิดถึง ไม่ว่า จะชิงช้า เล่นซ่อนแอบกับเพื่อนๆตรงนั่นตรงนี้เเละ ที่เล่นอื่นๆ คิดถึงมาก  แต่พอขึ้น ม.ปลายมาเพื่อนๆก็แยกไปเรียนที่อื่นบ้าง บางคนเรียนสายสามัญบ้าง สายอาชีพบ้าง พวกเราก็ไม่ค่อยได้คุยกันเหมือนตอนเด็กๆเลย สถานที่เเห่งนี้หนูมาที่ไรคิดถึงเพื่อนตลอกเลยค่ะ ^^